coming soon…Transformers 3 Dark of the Moon

ในที่สุดก็ได้เวลากลับมาทำบล็อค ของตัวเองซักทีบางคนอาจมองว่าบล็อคผมไร้สาระ แต่ก็ไม่มีปัญหาผมไม่แคร์55

แต่ก็ขอบคุณนะครับที่เข้ามาดู  กลับมาครั้งนี้หวังว่าจะมีสาระกว่าเดิม

ในที่สุดหนังแอ็คชั่นทีสุดแห่งปีก็ได้กลับมาอีกครั้งแค่อึดใจรอเอง ปี2011  เหล่าสาวกของหนังโรบ็อตที่ยิีงใหญ่ทีสุดที่เคยมีมาก็เตรียมตัวเก็บเงินไว้รอดูได้เลย  Transformers กลับมาแล้วพร้อมกับชื่อ ตอนว่า dark of the moon  ตัวผมเองก็

แทบจะอดใจรอไม่ไหว ภาค3นี้มีกำหนดการฉายในอเมริกา วันที่ 1/7/11 อะไรจะชั่งประจวบเหมาะกับวันเกิดของผมพอดี

วันเกิดปีหน้านี้อย่างน้อยก็ได้ดูหนังเยี่ยมๆอีกเรื่องหนึ่งที่รอคอย  หวังว่าไมเคิ้ล เบย์ กับ สปิลเบิร์ก จะไม่ทำให้แฟนๆอย่างเราๆผิดหวัง

 

อยากบอกให้้รู้และจะรักไม่มีวันเปลียนแปลง

นาระยะนี้เราสองคนทะเลาะกันบ่อยมากเลยนะ ตั่งแต่กลับมาคืนดีกัน  เติ้ลรู้ว่าอะไรหลายๆอย่างเติ้ลก็ยังแก้ไม่ได้

ไม่อยากให้เราสองคนเป็นแบบนี้เลย บางสิ่งบางอย่างที่คิดที่อยากทำก็ไม่ได้ทำออกไปไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมเราสองคน

ถึงเฉยชากันมากขนาดนี้  หรือว่าเพราะเราทำให้นาคิดว่าเราไม่รักนาจริงๆ แต่เราไม่เคยอยากเอาชนะๆบางทีเราก็เสียใจจริงๆ

เวลาเราเอาเรืองไม่ดีของทั้งสองคนมาพูดประชดใส่กัน มันเจ็บมากที่สุดเลยหละ ไม่เคยอยากเลิกกับนาเลยรู้ไหมเราอยากให้เธอไม่เคลียด

แต่เราก็ทำเธอเคลียด  ชีวิตเราทำไมมันเคลียดแบบนี้เรากลายเป็นแบบนี้ไปตั่งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เราไม่อยากให้นาเสียใจที่รักเรา เพราะเราก็รักนา

และก็รักเสมอมา แม้อาจจะมีที่ทำผิดต่อนาไปหลายครั้ง แต่ก็เสียใจที่ทำมันจริงๆ

เราอยากให้นาได้ฟังเพลงนี้ ของอ็อฟนะ เราชอบ และอยากให้นาชอบเหมือนกัน

 

Song about u Sarena

Musketeers-ของขวัญ

ไม่ได้เข้ามานานมากแล้ว จนเกือบลืมว่ามันเคยเป็นส่วนหนึ่งเวลาที่ฉันไม่มีเธอ ฉันจะเข้ามาระบายในนี้  แต่ตอนนี้ความรักขจงฉํนยังรุ่มๆดอนๆอยู่เลย

ไม่รู้ว่าความรักของเราจะถึงทางตันเอาวันไหนก็ไม่รู้ แต่สำหรับเราๆไม่เคยหยุดรักนาเลลยนะ แม้ว่าเราจะต่างกันหลายๆอย่างแม้ว่าการแสดงออกของเราเธออาจไม่เข้าใจ

ในความหมายที่แท้จริงของมัน ก็ตาม ซักวันเธออาจจะรับรู้ 

เธอชอบเพลงนี้ใช่ไหม พอได้มาฟังดีๆละเราก็ชอบยนะนา ฟังละยิ่งคิดถึงเวลาที่ผ่านมาที่เดินทางร่วมกันมาจริงๆ มันจะอยู่ในบันทึกอันนี้ของเราในทุกๆครั้งที่เราคิดถึงเธอเราจะกลับมาเปิดฟังนะ

 

เหนือยใจจัง

รู้สึกเหนือยใจจัง ทำไมเราถึงยิ่งคุยกันไปยิ้งพูดกันไม่รู้เรือง ต่างคนต่างไม่เข้าใจกัน ทั้งที่อะไรมันน่าจะดีขึ้นกว่าที่เป็น

อยู่จากแต่ก่อน กลับรู้สึกว่าแย่ลง เราคงฝื่นสิ่งที่เป็นอยู่ไม่ได้ใช่ไหม ทำไมรู้สึกว่าตัวเองไม่เคยดีพอเลยจริงๆกับการที่

จะทำให้เธอรู้ว่าเรารักเธอและอยากเป็นคนรักที่ดีและทำสิ่งดีๆให้ แต่นับวันก็ยิ่งห่างไกลเธอคงจะเห็นแต่มุมมองที่รู้สึกไม่ดี

กับเราใช่ไหม  ไม่ว่าจะพูดจะทำอะไรก็ไม่ถูกไปซะหมด ทำไมอะ  หรือว่าเรามันก็แค่คนห่วยๆที่มีหัวใจดวงนึง หรือว่ามันเป็นแค่หัวใจโง่ๆ ที่ไม่มีค่าอะไร ถึงทำอะไรแล้วไม่เคยดีซักอย่าง  ไม่รู้จะทำยังไงอีกต่อไปแล้ว แต่ึไม่ว่าอะไรจะเกิดหลังจากนี้ไป ก็ยังจะบอกเธอว่าตลอดเวลาที่ผ่าน มา แปดปี ไม่ว่าจะดีหรือร้าย เธอก็ยังเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด ในชีวิตของผู้ชายคนนี้ เสมอ         ขอให้เธอโชคดีตลอดไปนะ นฤพร

 

8 Anniversary.

วันนี้ของวันนั้น ไม่รู้ว่าเธอจะจำมันได้ไหม  วันนี้ของวันนั้นที่เราพบกันครั้งแรก นี่ก็แปดปีเต็มพอดี ป่านนี้นาคงหลับแล้วแต่เรายังไม่นอน ไม่ดีเลยเมื่อเช้าทะเลาะกันทั้งๆที่เรากลับมาคุยกัน เราไม่อยากให้มันเป็นแบบนี้   พรุ่งนี้เธอตื่นมาเธอจะรู้หรือจำได้ไหมว่าวันนี้เป็นวันอะไร  เราทำงานไม่มีความสุขเลยทะเลาะกับนาแต่เช้ามันทำให้วันทั้งวันของเราน่าเบื่อไปหมด ไปเดินเซนเวิล คนเดียว กินข้าวคนเดียว  แต่อย่างน้อยเราก็คิดถึงเธอตลอดนะ  และเราก็ได้ของติดมือมาสำหรับวันครบรอบ8ปีสำหรับเราสองคนนะ ถ้ามีโอกาสเราจะให้เธอ เราคิดว่าเธอคงชอบ

จริงๆวันนี้เป็นวันที่เรานับวันรอมาตลอดตั่งแต่ เธอเดินจากเราไป ร้อยยี่สิบกว่าวัน มันช่างยาวนานจริงๆสำหรับการรอคอยอะไร เราคิดไว้ว่า ถ้าเธอไม่อยากกลับมาหาเราจริงๆ เราก็จะเิลิกพยายามและเลิกทรมานตัวเองซะที เราจะปล่อยเธอไป ตัดขาดเส้นใยบางๆที่มันยังชุดรั้งเราทั้งสองคนไว้    แต่พอมาถึงวันนี้จริงๆเราก็ไม่รุ้ว่าเราควรทำอะไร เราก็ยังเป็นเราแลเะเราก็ยังรักเธอ อยู่แม้ว่าเธอจะเปลียนไปมากแค่ไหนก็ตาม

 

ดีพอ หรือ พอดี

วันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งวันหยุดที่ชีวิตแสนจะเงียบเหงา และไม่ชอบเลยเลยตัดสินใจว่าจะไปดูหนังคนเดียว นี่เป็นการดูหนังคนเดียวในรอบสองสามปีเลย ไม่ได้รู้สึกแบบนี้มานานละ  แล้วเรืองที่เลือกไปดู คือ 32 ธันวา จริงๆอยากไปดูกับนา มากๆ

อีกอย่างวันนี้ เป็น movie day ของ sf  หนัง 60 บาทราคาสบายกระเป๋าจริงๆ ดูรอบสองทุ่มเพราะว่าโรงหนังอยู่หน้าบ้านเลย  คนดูเต็มโรงไม่น่าเชื่อว่าวันพุธ วันที่แสนธรรมดาคนจะเยอะ สงสัยเพราะบัตรถูก

หนังก็ขำดี คลายเคลียดไปได้เยอะเลยเคลียดมาหลายวันละ แต่ที่สำคัญหนังให้ข้อคิดกับคำพูดประโยคนึงทีสดุดมากๆ

และทำให้เติ้ลได้คิดไปกับคำพูดนั้น “ดีพอ หรือ พอดี” เป็นคำพูดทีทำให้คิดถึงตัวเองกับเรืองๆเก่าๆอีกแล้วว่าที่ผ่านมา

เราเคยถามตัวเองไหมว่าใครคือคนทีดีพอและพอดีสำหรับเรา ยอมรับว่าหลายๆปีที่ผ่านมาเวลามีปัญหากัน ทะเลาะกัน เราก็ไปคุยกับผู้ ญ คนอื่นสงสัียคงเป็นเพราะว่าไม่เคยเข้าใจตัวเองเลย คิดแต่ว่าหาคนที่ดีพอสำหรับเราตามใจเราอะไรทำนองนั้น  ทั้งๆที่ลืมสิ่งสำคัญหลายๆอย่างไป   นาเธอเป็นคนที่อยู่ข้างเราตลอดมา เวลาที่เราล้มและท้อ วันที่เราไม่มีใครให้คุย และไม่มีแม่แต่จะกิน  เธอไม่เคยทิ้งเราไป แต่เรากลับมองค้ามสิ่้งสำคัญเหล่านั้นตลอดมา  นาๆเป็นคนที่อดทนกับเติ้ลมากและดีที่สุดตลอดมาก แม้ว่าจะมีผู้ ญ คนอื่นผ่านเข้ามาในชีวิตแม้เค้าจะทำดีกับเรามากแค่ไหนแต่ ยังไงความรู้สึกมันก็ไม่เหมือน อยู่กับนา

แม้ยามที่เราอยู่ด้วยกันถึงแม้จะไม่ได้มีแต่เหตการดีๆเกิด ขึ้นอย่างเดียวก็ตาม เราโกรธกัน ด่ากันทะเลาะกัน แต่เหตุการเหล่านั้น มันกลับไม่ทำให้เติ้ลรู้สึกดีๆกับนาน้อยลงเลย แม่จะเป็นเรืองไม่ดีแต่อย่างน้อยตอนนั้นเติ้ลก็รู้สึกดีที่คนๆนั้นคือนา ที่อยู่ตรงนั้นและเราได้ทำการปรัปความเข้าใจกัน

เติ้ลรู้คำตอบแล้วว่า  เราไม่ควรหาคนที่ดีพอสำหรับ เรา แต่เราควรย้อนกับไปดู ว่าใครคือคนที่ พอดีสำหรับเรา ใครคือคนที่เราอยู่ด้วยแม้ในยามสุขและทุกข์ แล้วเรารู้สึกดีและโอเคกับเรามากที่สุด  เติ้ลได้ค้นพบคำตอบมานานแล้ว เพียงแต่ไม่เคยหยุดคิดแล้วบอกมันไป

นฤพร เธอ เป็นคนที่พอดี สำหรับเราจริง เราอยู่กับเธอแล้วเรามีความสุขที่สุดและไม่มีใครจะมาแทนเธอได้เลย

 

HAPPY NEW YEAR 2010 on BTS มาหานะเธอ

ปีนี้เป็นปีที่ตลกดี กะจะกลับบ้าน แต่ก็อยากไปหา เพือนแต่สุดท้าย ก็อยู่หน้าร้าน Vault กินเบียร์ กับน้องๆ มีแชมป์ มีเปอร์ อยู่เป็นเพือน เส็ดแล้วก็ไ่ปลั่ว กันหน้าลานพารากอน ตบท้ายต่อด้วยเดินไป ห้างอัมริน ตรงข้าว เซนทรัลเวิล นั่งกินเม็ค ตลกสิ้นดี 55 ท้ายสุด  อีก 15 นาทีจะปีใหม่ก็นั่ง BTS กลับบ้าน เคาท์ดาว บนรถไฟฟ้า

ปีนี้ เป็นการเริ่มต้นปีใหม่ทีเศร้า จริงๆ ไม่มีนา ถึงแม้ปกติเราไมได้เคยเคาท์ดาวด้วยกันเลยแต่เราก็ยังโทรหากัน แต่ปีนี้แม่แต่ sms ก็ไม่มี เงียบเหงาจริง จะเศร้าแต่ก็ยังไม่สุดๆ เพราะที่สุดๆมันก็ผ่านมาแล้ว  นาเป็นไงบ้างนอนแล้วรึยัง หรอว่าไปไหนกับใคร ก็ไม่รู้

การเคาท์ดาวครั้งนี้คือนั่งอยู่บนรถไฟฟ้าพร้อมกับ นายช็อปเปอร์ 55 แปลกแต่จริง ปีเก่าผ่านไป ปีใหม่เข้า มาขอให้เรืองแย่ๆ มันจบลงแค่ปี 2552 ละกัน ปี 53 ขอให้มีเรืองๆดีๆเข้ามานะ

ไม่อยากได้อะไรเลยจริงๆปีนี้ สิ่งที่อยากได้มีอย่างเดียว แต่คงเป็นไปไม่ได้  เติ้ลอยากได้นา กลับ มาเป็น บ้านของหัวใจอย่างเดิม แต่นาคงให้กันไมไ่ด้ เรารู้ดี   ยังไงก็ สุขสันวันปีใหม่นะนา รักนา นะ และอย่าลืมดูแลสุขภาพด้วย  เติ้ลให้เพลงนี้นานะ เพราะ ฟังทีไรแล้วคิดถึงแต่นา ตลอดเลย มันทำให้เรายิ้มได้บ้าง

 

(ผูกพัน)

ฉันยิ้ม ก็เพราะเธอ ฉันเศร้า ก็เพราะเธอ ฉันร้องให้ ก็เพราะเธอ ฉันมีความสุข ก็เพราะเธอ ฉันเหงา ก็เพราะเธอ ฉันรู้สึกอบอุ่น ก็เพราะเธอ….เธอทั้งนั้น นฤพร

เติ้ลได้เรียนรู้ว่าการที่เรา ผูกพัน และรู้สึก อะไรกับใครซักคน มันเป็นสิ่งที่ลึกซึ้งมาก หลายๆคนอาจไม่เข้าใจ เพราะว่าสิ่งเหล่านี้ ต้องเจอกับตัวเองแล้วก็จะรู้ว่าความหมายเหล่้านี้คือะไร

ทีผ่านมาเติ้ลอาจไม่เคยถามว่านารู้สึกยังไง แต่ต่อจากนี้เติ้ลจะคอยหมั่นถามว่านารู้สึกยังไง แม้ว่าอาจจะสายเกินไปแล้วก็ตาม  เพราะโลกที่มันไม่มี นา อยู่ มันช่างเงียบ และ เหงา เหลือเกิน จริงๆ

คิดถึงนานะ

 

เพราะใจมันแคบ

วันนี้เป็นวันที่ เติ้ลต้องเสียใจอีกครั้ง เมื่อนาโทรมาแล้วร้องให้ บอกว่าเติ้ลทำร้ายนา

นาเติ้ลไม่ได้ทำร้ายนา เติ้ลแค่อยากรู้ความจริงที่ไอ้นั้นมันลวงโลก อยากให้นาได้รับรู้ แต่นา

เลือกที่จะไม่ฟังไม่เชื่อ เติ้ลกับเห็นว่าเราเป็นคนไม่ดี เติ้ลรู้ว่านาไม่รักแล้ว แต่ก็ยังดื้อดึงไม่ยอมเข้าใจ เพราะใจเติ้ลมันยังคงมีแต่นา เป็นห่วงนา รักนา ไม่มีใครแทนที่นาได้ อยากใหนาได้รับรู้ ว่าไอ้นันมันไม่ได้ดีอย่างที่คิด มันโกหกเธอ แต่สิ่งที่ได้กับมาคือแค่ความเจ็บ

วันนี้เติ้ลรักนาอยู่และจะรักตลอดไป แต่เติ้ลจะปล่อยนาไป ให้นาได้อยู่กับสิ่งที่นาเลือกทำตามใจนา แต่จำไว้เติ้ลไม่ได้ไปไหน จะอยู่กับนาเสมอในใจ แค่นาคิดถึงนาก็จะรู้ หวังว่าอย่างนั้นนะ

ตอนนี้เสียใจมาก ถึงมากทีสุด แต่ยังไงหัวใจก็คงยังเจ็บได้อีกนา บางทีมันอาจเป็นเพราะใจเติ้ลมันแคบ นาจะมองว่าความรักของเติ้ลเห็นแก่ตัวก็คงไม่เป็นไร เติ้ลไม่แคร์

มันก็เป็นอย่างเพลงนี้

 

ความทรงจำ

หลายๆคนคงมีความทรง จำ ทั้งเรืองดีและเรืองไม่ดี ทั้งน่าจดจำและไม่น่าจดจำ ผมเองก็เป็นคนนึงที่หนีเรืองเหล่านี้ไม่พ้น

แต่ช่วงนี้ชีวิตของผมมีแต่ความทรงจำของวันวาน ไม่่ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่มันก็ยังคงคิดถึงแต่เรืองเก่าๆ ระหว่าง ผมกับนา

ยิ่งไม่อยากคิดไม่อยากจำมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งคิดยิ่งจำ ทั้งเรืองไม่ดีและเรืองดี แต่หลังๆผมจะทำเรืองไม่ดีกะแฟนผม สะมากกว่า รู้ตัวอีกทีเธอก็จากไปแล้ว แล้วก็มานั่งเสียใจว่าทำไมตอนนั้น เราไม่ทำดีกว่านี้  แต่ว่าถึงจะมีเรืองแย่ๆ แต่ผมก็เป็นคนๆ นึงที่ให้ความสำคัญกับความทรงจำดีๆ ที่มีกับแฟน ไม่เคยลืม

บางคนอ่าน blog ผมอาจหาว่าผมไร้สาระ  แต่ผมแค่อยากระบายออกบอกให้ทุกคนรู้ว่า ถ้าเรามีสิ่งที่เรารักเราควรจะทำทุกนาทีให้มีค่า และเก็บความทรงจำดีๆเหล่านั้นเอาไว้ให้นานที่สุด อย่าให้มีความทรงจำแย่ๆ เกิดขึ้น เพราะมันจะเป็นอะไรที่คุณจะคิดเสียใจ แต่ก็ย้อนเวลากลับไปแก้ไขไม่ได้

วันนี้เติ้ลก็ยังคงเสียใจทีวันนั้นรักนาไม่มากพอ แต่วันนี้เติ้ลได้รู้ใจตัวเองตลอดเวลาที่นาไ่ม่อยู่ว่าเติ้ลรักนามากแค่ไหน

ตอนนี้ชอบเพลงนี้มากๆ มันแทนความรู้สึกได้

http://www.4shared.com/file/140372557/3cb17f91/_-_Musketeers___.html?s=1

ฝันดีนะ สุดที่รัก  นา คือ ความทรงจำ ที่มีค่าของเติ้ลเสมอ และไม่มีอะไรแทน นาได้